تشرف علامه حلى و کتاب عالم سنى
شهید ثالث ، قاضى نوراللّه شوشترى (ره )، مى فرماید: بین اهل ایمان معروف است که یکى از علماى اهل سنت ، که در بعضى از فنون علمى ،استاد علامه حـلـى (ره ) اسـت کتابى در رد مذهب شیعه امامیه نوشت و در مجالس ومحافل آن را براى مردم مـى خـوانـد و آنـان را گمراه مى نمود، و از ترس آن که مبادا کسى از علماى شیعه کتاب او را رد نماید، آن را به کسى نمى داد که نسخه اى بردارد.
عـلامه حلى همیشه به دنبال راهى بود که کتاب را به دست آورد و رد کند.
ناگزیر رابطه استاد و شاگردى را وسیله قرار داد و از عالم سنى درخواست نمود که کتاب را به اوامانت دهد.
آن شخص چون نمى خواست که دست رد به سینه علامه حلى بزند، گفت : سوگند یاد کرده ام که این کتاب را بیشتر از یک شب پیش کسى نگذارم .
مرحوم علامه همان مدت را نیز غنیمت شمرد.
کتاب را از او گرفت و به خانه برد که در آن شب تا جـایى که مى تواند از آن نسخه بردارد.
وقتى به نوشتن مشغول شد و شب به نیمه آن رسید، خواب بر ایشان غلبه نمود.
همان لحظه حضرت صاحب الامر روحى وارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء حاضر شدند و به او فرمودند: کتاب را به من واگذار و توبخواب .
عـلامـه حلى خوابید.
وقتى از خواب بیدار شد، نسخه کتاب از کرامت و لطف حضرت صاحب الامر (ع ) تمام شده بود.
الـبته این قضیه را به صورتهاى دیگرى هم بیان کرده اند، از جمله در کتاب قصص العلماء این طور آمده است که : عـلامـه حـلـى (ره ) کتاب را توسط یکى از شاگردان خود که نزد آن عالم مخالف درس مى خواند براى یک شب به عنوان عاریه به دست آورد و مشغول نسخه بردارى از آن شد.
همین که نصف شب گذشت ، علامه بى اختیار به خواب رفت و قلم از دستش افتاد.
وقتى صبح شد و وضع را چنین دید اندوهناک گردید، ولى وقتى کتاب راملاحظه کرد، دید تمامش نوشته و نسخه بردارى شده است و در آخـر آن نـسخه این جمله نوشته شده : کتبه م ح م د بن الحسن العسکرى صاحب الزمان (این نسخه راحجة بن الحسن العسکرى صاحب الزمان (ع ) نوشته است ).
علامه فهمید که آن حضرت تشریف آورده و نسخه را به خط مبارک خود تمام نموده اند.
منبع:
العبقری الحسان تالیف: مرحوم حاج شیخ علی اکبر نهاوندی ترجمه سید جواد معلم
